Sektorowe fundusze giełdowe (ETF) to klasa funduszy, które koncentrują się i śledzą wyniki głównie na akcjach lub papierach wartościowych określonego sektora. Bardziej powszechne sektory obejmują energetykę, farmaceutyki, technologię, IT, dobra konsumpcyjne, finanse itp., Można je podzielić na nazwy takie jak Pharma ETF, Tech ETF, Financial ETF itp.
W przeciwieństwie do zwykłych funduszy giełdowych, fundusze sektorowe notowane na giełdzie nie często śledzą wyniki indeksu bazowego.
Podczas gdy większość sektorowych funduszy giełdowych koncentruje się głównie na akcjach znajdujących się w Stanach Zjednoczonych, inwestorzy mogą inwestować z całego świata, aby wykorzystać globalne wyniki danego sektora.
Aktywa są zwykle zarządzane pasywnie wokół bazowego indeksu, takiego jak S&P 500, który zapewnia usługi danych. Sektorowe fundusze giełdowe mogą być również lewarowane, co pozwala na bardziej udany powrót w zależności od postępującego lub malejącego dnia handlowego
Jakie są typowe typy sektorowych funduszy giełdowych?
Jak wspomniano powyżej, fundusze sektorowe w obrocie giełdowym nie śledzą wyników indeksu bazowego. Zamiast tego sektorowe fundusze ETF mierzą wyniki głównych lub ważnych papierów wartościowych w określonej branży. Niektóre z bardziej powszechnych i najbardziej skoncentrowanych sektorów lub branż obejmują lotnictwo i obronę, bankowość, konstrukcje przemysłowe, infrastrukturę, nieruchomości, opiekę zdrowotną, zasoby naturalne, telekomunikację i transport.
Jak działają fundusze sektorowe w obrocie giełdowym?
Podobnie jak w przypadku innych typów funduszy giełdowych, sektorowe fundusze notowane na giełdzie również śledzą określony indeks często utrzymywany przez dostawcę indeksu.
Przykład klasyfikacji sektorowych funduszy giełdowych można znaleźć w benchmarku klasyfikacji branżowej (ICB). Schemat klasyfikacji stosowany przez ICB opiera się na 75 000 papierów wartościowych, w których są one dalej podzielone na 10 branż, 19 super-sektorów, 41 sektorów i 114 podsektorów.
Globalny system klasyfikacji przemysłu (GICS) również działa według bardzo podobnego schematu, w którym jego schemat klasyfikacji opiera się na 51 000 papierów wartościowych, które są podzielone na 11 sektorów, 24 grupy przemysłowe, 68 branż i 157 podgrup.
Jak pokazano powyżej, hierarchia nadaje priorytet szerszym branżom i rynkom, podczas gdy im bardziej niszowy jest rynek, tym bardziej jest klasyfikowany w dół.
Kolejnym tego przykładem może być sytuacja, w której firma lub organizacja uzyskałaby znaczne zyski z przemysłu lotniczego i kosmicznego, a jej udziały zostałyby sklasyfikowane w kategorii „Transport” według wzorca klasyfikacji branżowej (ICB). To z kolei można podzielić na podsektor lotniczy, który jest częścią sektora „Aerospace and Defence”. Ogólnie rzecz biorąc, ten podsektor jest również częścią super-sektora, który należy do supergrupy „Przemysł”.
Fundusze giełdowe wiodących branż czerpią korzyści z wpływu cyklu koniunkturalnego. Gdyby dana branża osiągała dobre wyniki w całym cyklu koniunkturalnym, korzystaliby również inwestorzy, którzy zainwestowali w jej akcje.